Myślę, że Wieniawski poprzez dodanie motywów polskich, momentami nawiązujących wręcz do Chopina, chciał podkreślić w swoim Koncercie dziedzictwo kulturowe i tradycje muzyczne kraju, który wówczas nie istniał na mapach Europy. Bruch natomiast poszukiwał charakterystycznych motywów, jakich niewątpliwie dostarczyć mu mogła muzyka ludowa Szkocji.
Janusz Wawrowski
Pierwszy album – „Aurora” z udziałem pianisty José Gallardo odniósł sukces komercyjny, zaś drugi, „Sequenza” uzyskał wiele pozytywnych recenzji na całym świecie (m.in. w „The Guardian”) oraz nagrodę Fryderyk. Janusz Wawrowski koncertuje w Polsce i za granicą, 2 i 3 marca wykonał dwa koncerty ze Stuttgarter Philharmoniker pod dyrekcją Maestro Daniela Raiskina, co zaowocowało propozycją nagrań dla Warner Classics.
Album zawiera zarówno muzykę polską, jak i niemiecką – II Koncert skrzypcowy Henryka Wieniawskiego oraz Fantazję Szkocką Maxa Brucha, co stanowi szczególny dialog pomiędzy narodem polskim i niemieckim, które dzielą wspólną, nieraz trudną historię.
– Tytuł płyty Janusza Wawrowskiego & Stuttgarter Philharmoniker, „Brillante”, zgodnie z dosłownym i przenośnym znaczeniem tego słowa w niejednym języku europejskim (lśniący i świetlisty, ale też wspaniały i błyskotliwy), prowokuje jawne skojarzenia z wykonawczą wirtuozerią – pisze o albumie dr hab. Iwona Lindstedt. – Absolutnie słuszne, gdyż płyta zawiera dwa reprezentatywne, XIX-wieczne jej przykłady w dziełach na skrzypce z orkiestrą. Wirtuozeria będąca jednym ze znaków rozpoznawczych epoki romantycznej, związana z rozmaitymi kontekstami ówczesnego życia społecznego, wywarła silny wpływ na niemal wszystkie formy i gatunki uprawianej wówczas muzyki. A na jej firmamencie rozbłysły prawdziwe gwiazdy.
Wydawnictwo powstało we współpracy z Instytutem Polskim w Düsseldorfie z okazji obchodów 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę, przy wsparciu Polpharmy Sp. z o.o.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy