Jesienna odsłona CGW KRAKERS 2017: po-między to miejsce spotkania, miejsce do interakcji. Odrzucając koncepcję doświadczenia estetycznego w formie bezinteresownej kontemplacji organizatorzy proponują, by obszar sztuki stał się punktem wyjścia do rozmowy. Horyzont sztuki ze względu na brak jednoznacznej definicji jest miejscem, które gładko i swobodnie można otworzyć i w jego ramach zasypać pewną przepaść – już nie w sensie sztuki, lecz na poziomie dużo głębszym, bo społecznym lub dosadniej – międzyludzkim. Jest to zatem impuls do zrewidowania pojęcia obcości i poprzez sztukę – uwrażliwienia na wartości społeczne. Stawka w tym wypadku jest najwyższa, jest to bowiem drugi człowiek.
W ramach CGW KRAKERS 2017: po-między organizatorzy chcą aktywnie włączyć się w obchody Międzynarodowego Dnia Głuchych, udało im się również nawiązać współpracę z krakowską Fundacją Między Uszami oraz Stowarzyszeniem Razem dla Białobok. Dzięki tym kontaktom stworzono program, który odpowiada na potrzeby grup o utrudnionym dostępie do kultury. Korzyści płynące z tej współpracy są wielotorowe. Nie od dziś mówi się o reorganizacji sfery naszej zmysłowości. Kontakt z osobami, których aparat percepcji działa w odmienny sposób jest komplementarny i niezwykle wartościowy dla obu stron. Zarówno w warstwie wymiany doświadczeń, jak i oswajania wzajemnej obecności w przestrzeni. To zatem, co od kilku wieków jest zarezerwowane wyłącznie dla obszaru sztuki – doświadczenie estetyczne – zawraca bumerangiem, by znów stanowić o zmysłowości człowieka w ogóle.
Projekt jesiennej odsłony CGW KRAKERS 2017: po-między nie mógłby się odbyć bez wsparcia Narodowego Centrum Kultury oraz Wydziału Kultury Urzędu Miasta w Krakowie. Seria wrześniowych i październikowych wydarzeń będzie stanowiła pomost między kolejnymi edycjami projektu.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy