PRO Anna Radziwiłł, wiceminister edukacji narodowej i sportu Tak. Po pierwsze, studia w Polsce są już płatne dla większości studiujących, tj. dla 1,1 mln osób. Dla 800 tys. nie są one bezpłatne. Wszystko zależy od tego, na jakiej uczelni się jest i w jakim trybie się studiuje, a nie od tego, jakie są warunki bytowe studiującego i jego rodziny. Istnieje więc koncepcja uporządkowania i wyrównania warunków kształcenia, a nie pogłębiania różnic. Chodzi o to, by z jednej strony w Polsce była opłata za studia, ale jednocześnie rozszerzono system zwolnień i różnych form pomocy materialnej uzależnionych od sytuacji studiującego, a nie od rodzaju studiów. KONTRA Izabela Jaruga-Nowacka, wiceprezes Rady Ministrów, minister polityki społecznej Nie. W demokratycznym państwie nie powinny istnieć tak znaczne nierówności. Już teraz studiujący borykają się z ogromnymi kosztami dojazdów, utrzymania i mieszkania w dużym mieście. Wprowadzenie opłat za naukę będzie tylko utrwalało nierówności społeczne. Jeśli państwo powinno coś wspierać materialnie, to właśnie wykształcenie polskiej młodzieży, bo powinno mu zależeć na dobrze wykształconych obywatelach, którzy są tańsi, potrafią wiele rzeczy przewidzieć i płacą wyższe podatki. Efektem wprowadzenia opłat będzie wykluczenie części młodzieży. A talenty rozdano, nie patrząc na grubość portfela rodziców. Share this:FacebookXTwitterTelegramWhatsAppEmailPrint
