Droga do Zielonej Unii

Droga do Zielonej Unii

Na ochronę środowiska w 2000 r. NFOŚiGW przeznacza 1,5 mld zł Rozmowa z prezesem Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, dr. inż. Kazimierzem Kujdą – Dobre gospodarowanie środkami publicznymi przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, który w ubiegłym roku przeznaczył na ekologiczne przedsięwzięcia 1,7 mld złotych, nie wystarcza na usunięcie wieloletnich zaległości w ochronie środowiska, zgodnie z oczekiwaniami Unii Europejskiej. Jak sprostać tym wymaganiom? – Aby sprostać wymaganiom stawianym nam przez Unię Europejską, potrzebny jest wspólny wysiłek całego społeczeństwa i odpowiednich regulacji prawnych, gospodarczych i ekonomicznych. Koszty dostosowania są bardzo wysokie. Różne szacunki wskazują na kwotę rzędu 30-40 mld euro. Jednym z zaleceń Unii jest uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w dużych aglomeracjach, jak również budowa oczyszczalni ścieków w miejscowościach powyżej 2000 mieszkańców. Wśród priorytetów jest także kompleksowe zagospodarowanie odpadów oraz redukcja zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery. Mimo wieloletnich zaniedbań w ochronie środowiska udało się i tak już wiele osiągnąć, między innymi dzięki pomocy finansowej Funduszu, który w latach 1989-1999 przeznaczył na wspieranie ekologicznych przedsięwzięć 7,5 mld złotych. Pełni on rolę stymulatora procesów inwestycyjnych, podobnie jak pozostałe fundusze ekologiczne. Każda złotówka wypłacona z kasy Narodowego Funduszu uruchamia cztery złotówki z innych krajowych i zagranicznych źródeł. W ubiegłym roku np. na wsparcie zadań w dziedzinie ochrony powietrza Fundusz przeznaczył 500 mln złotych, a wartość dofinansowanych inwestycji przekroczyła 5 miliardów. Istniejący system finansowania ochrony środowiska wyzwolił olbrzymią aktywność samorządów, podmiotów gospodarczych, organizacji pozarządowych i osób fizycznych angażujących własne środki finansowe w realizację zadań służących środowisku naturalnemu. Wspólne finansowanie także przy udziale środków budżetowych państwa umożliwia realizację wielu ekologicznych zadań. Po okresie transformacji Polska dokonała wielkiego skoku w poprawie stanu środowiska naturalnego. Emisja dwutlenku siarki do atmosfery zmniejszyła się niemal dwukrotnie, dwutlenku węgla o jedną trzecią, pyłów trzykrotnie, a ilość odprowadzanych, nie oczyszczonych ścieków zmalała blisko czterokrotnie. W ubiegłym roku w skali kraju wydatki inwestycyjne na ochronę środowiska wyniosły 8,6 mld zł, a w 2000 r. przewiduje się, że przekroczą 10 mld złotych. – Jaki jest udział Narodowego Funduszu w tych wydatkach? – Na finansowanie ochrony środowiska w 2000 roku Narodowy Fundusz planuje wypłacić prawie 1,5 mld złotych. Z tego ponad miliard na pożyczki, 336 mln na dotacje i 111 mln na inwestycje kapitałowe. Na ochronę powietrza przewidziano w bieżącym roku prawie 430 mln zł, na ochronę wód i gospodarkę wodną ponad 550 mln zł, na górnictwo i geologię prawie 102 mln zł, na ochronę ziemi 105 mln zł, na ochronę przyrody i krajobrazu 34 mln zł, a na edukację ekologiczną 23 mln złotych. W ciągu 7 miesięcy br. Narodowy Fundusz wydatkował na pożyczki i dotacje ponad 465 mln zł. Trwają końcowe negocjacje z kontrahentami ubiegającymi się o wielomilionowe wsparcie projektowanych inwestycji. Jesteśmy w przededniu podpisania wielu umów o udzielenie pożyczek i dotacji na ekologiczne inwestycje. O najwyższą w historii Funduszu pożyczkę w wysokości 186 mln zł wystąpił Zarząd Miasta Warszawy. Środki mają być przeznaczone na budowę oczyszczalni Południe, zlokalizowanej w Wilanowie. Umowa powinna być niebawem sfinalizowana. Ostatnio podpisaliśmy kilka umów z inwestorami realizującymi duże przedsięwzięcia w dziedzinie ochrony powietrza i ochrony wód. Jedną z większych jest pożyczka dla Elekrociepłowni Żerań w wysokości 100 mln zł na budowę kotła fluidalnego o mocy 450 ton. Modernizacja urządzeń grzewczych w elektrociepłowni wpłynie na znaczne obniżenie ładunku szkodliwych zanieczyszczeń, wysyłanych do atmosfery. Po zainstalowaniu drugiego już kotła fluidalnego, dofinansowanego ze środków Narodowego Funduszu, emisja dwutlenku siarki zmniejszy się rocznie o ponad 420 ton, dwutlenku azotu o 2500 i pyłu o 2600 ton. Wymiana kotłów parowych na fluidalne ogranicza nie tylko uciążliwość oddziaływania elektrociepłowni na środowisko naturalne, ale w istotny sposób poprawia parametry techniczne, a także sprawność urządzeń produkujących energię elektryczną i cieplną. W dziedzinie ochrony wód z finansowego wsparcia Narodowego Funduszu skorzysta Gmina Tarnowo Podgórne z województwa wielkopolskiego, której przyznano preferencyjną pożyczkę

Ten artykuł przeczytasz do końca tylko z aktywną subskrypcją cyfrową.
Aby uzyskać dostęp, należy zakupić jeden z dostępnych pakietów:
Dostęp na 1 miesiąc do archiwum Przeglądu lub Dostęp na 12 miesięcy do archiwum Przeglądu
Porównaj dostępne pakiety
Wydanie: 2000, 41/2000

Kategorie: Wywiady
Tagi: Ewa Sawicka