Renata Gabryjelska: – Teraz pracuję po drugiej stronie kamery Choć minęło już prawie dziewięć lat, to tej sceny krakowskie kwiaciarki z Rynku Głównego do dzisiaj nie mogą zapomnieć. Był poranek, 14 września 2002 r., gdy pod parasolem, między wazonami z kwiatami, ustawiono stolik i trzy krzesła. Najpierw zjawił się pracownik urzędu stanu cywilnego, a po chwili przyszli nowożeńcy. Ona piękna, 30-letnia, on o 13 lat od niej starszy. Wokół tylko kilka osób, najbliższa rodzina. Ktoś fotografował i filmował. Przechodnie nawet się nie zatrzymywali, bo myśleli, że to scena z nowego serialu. Tymczasem był to prawdziwy ślub Stanisława Tyczyńskiego, właściciela Radia RMF FM, z Renatą Gabryjelską, modelką i aktorką, wicemiss Polonia z 1993 r., Ewą ze „Złotopolskich”, dziewczyną z okładek „Elle” i „Playboya”. – To wszystko stało się pod moim parasolem – wspomina Kazimiera Rogozińska, jedna z najstarszych krakowskich kwiaciarek. – Kilka dni wcześniej przyszedł do mnie dziennikarz z Radia RMF i powiedział, że jego szef chciałby wcześnie rano wziąć ślub na stoisku z kwiatami. Powiedziałam, że rano jestem na giełdzie, ale zrobię wszystko, aby zdążyć, bo też słucham tego radia. To trwało krótko. Gdy tylko podpisali dokumenty, na stole stanęły dwa kielichy i wypili szampana. W imieniu wszystkich kwiaciarek wręczyłam im bukiet i życzyłam dużo zdrowia, bo to jest ważniejsze niż jego pieniądze. Ale powiem panu, że nigdy nie wzięłabym ślubu pod parasolem. W urzędzie to jest powaga, nastrój, grają tego „Marsza” Mendelssohna… Potem też było jak w filmie. Do restauracji Loch Camelot, w której odbywało się przyjęcie weselne, grupa mężczyzn wniosła pannę młodą w wielkiej skrzyni. Tyczyński też przyjechał w podobnej skrzyni, lecz wiezionej na taczce. To było granie obrazami, a nie dźwiękiem. Być może od chwili ślubu z aktorką Tyczyński zaczął marzyć o robieniu filmów. Stworzył już największą w Polsce prywatną rozgłośnię radiową, teraz chciał zrobić coś nowego, jeszcze większego. Może to wszystko dla niej? Po przeprowadzce do Krakowa Renata Gabryjelska zrezygnowała najpierw z kariery modelki, a wkrótce z grania w filmach i niemal zupełnie wycofała się z życia publicznego. Prasa kobieca donosiła o ustawionej na całe życie Gabryjelskiej, która jest żoną człowieka plasującego się w pierwszej setce najbogatszych Polaków i nie musi już nic robić ani zabiegać o popularność. Cztery lata później, w 2006 r., Stanisław Tyczyński zrobił nieprawdopodobną woltę. Sprzedał radio niemieckiej spółce Bauer, choć przez lata chwalił się, że RMF FM wraz z takimi spółkami pokrewnymi jak Broker FM, Opera FM czy Interia.pl to jedyny w naszym kraju prywatny koncern medialny z wyłącznie polskim kapitałem. Oficjalnie mówiło się, że nieprzypadkowo wybrał narodowość spółki, aby zezłościć będących przy władzy Lecha i Jarosława Kaczyńskich oraz krytykujące go stale PiS, co w efekcie mogło doprowadzić do nieprzedłużenia koncesji dla tego radia, wygasającej w 2008 r. Ta interpretacja decyzji była naciągana. To wszystko nie miało chyba nic wspólnego z polityką, bardziej natomiast z Gabi, bo tak ją Tyczyński nazywa, i z marzeniami o kręceniu filmów. Obiekt nie z tej ziemi Z Renatą Gabryjelską umówiłem się w Alvernia Studios, miejscu zupełnie nie z tego świata, które bardziej przypomina miasteczko Marsjan niż wytwórnię filmową. Jadąc autostradą A4 do Katowic, gdzieś na 35. kilometrze od Krakowa, po prawej stronie, w miejscowości Nieporaz, w gminie Alwernia, widać 13 srebrnych kopuł, ale to, co wewnątrz nich się dzieje, owiane było tajemnicą. Dopiero wiosną tego roku Tyczyński wpuścił tu pierwszych dziennikarzy, których nie lubi tak samo jak polityków. Do studia nie można zjechać z autostrady, trzeba kluczyć lokalnymi drogami przez Alwernię, rodzinną miejscowość Ferdynanda Kiepskiego, czyli Andrzeja Grabowskiego, i jego brata Mikołaja, dyrektora Starego Teatru w Krakowie. Lub przez Tenczynek, gdzie na wiejskim cmentarzu spoczywa Bogumił Kobiela, słynny Jan Piszczyk z „Zezowatego szczęścia” Munka. A więc ta okolica już zapisała się w historii polskiego filmu. W 13 kopułach różnej wielkości, zbudowanych w latach 2000-2001, połączonych szklanymi korytarzami, początkowo miała się znaleźć nowa siedziba RMF FM, któremu groziła eksmisja z zabudowań krakowskiego kopca Kościuszki. Żelbetowe czasze wykonano z zastosowaniem nowatorskiej technologii cienkopowłokowej. Takiego kompleksu kopuł, wykorzystywanych w obiekcie użyteczności publicznej, nie ma nigdzie na świecie. Znani światowi
Tagi:
Leszek Konarski
