– Tata fajnie skakał. Widziałam w telewizji. Jeszcze trochę poskacze i będą wakacje. Tylko musi wygrać tę kryształową kulę – prorokuje córka mistrza Mówi się o nim, że dostał od Boga talent, jaki się zdarza raz na sto lat. I on to wciąż potwierdza. Minęło już 10 dni od włoskich mistrzostw świata, ale o podwójnym złocie Adama Małysza wciąż się mówi i wciąż kalkuluje, czy zdobędzie po raz trzeci Puchar Świata. Na razie spłacił dług wobec kibiców w Szczyrku, startując 2 marca w międzynarodowych mistrzostwach Polski. Dług ciążył na nim od dwóch lat. Wówczas nie mógł wystartować z powodu choroby. Tym razem uporał się ze wszystkim po mistrzowsku. Pozbierał nagrody i wyróżnienia i na dwa dni zaszył się w domu. Ale zanim Małysz wystartował w Szczyrku, zjawił się w Wiśle. Wyjeżdżając z Val di Fiemme, wiedział, że w rodzinnej miejscowości przygotowywane jest huczne powitanie. Fanfary na puzonie W cukierni U Janeczki, tuż przy rynku, wywieszono kolorowy szyld z napisem: „Najsłodsze gratulacje dla mistrza świata”. Okazale prezentował się umieszczony na najwyższym budynku w rynku transparent: „Wisła wita mistrza świata Adama Małysza”. Mistrz miał przybyć do rodzinnego miasta wczesnym rankiem. Parę minut po siódmej na rynek przyszli górale i trochę młodzieży. Ludzie w czerwonych kurtkach z Klubu Narciarskiego „Nartus” instalowali mikrofony. Wtedy właśnie ktoś podał wiadomość, że auto Małysza widziano w okolicach Brna. Godzinę później gapiów przybyło, zjawił się też burmistrz Jan Poloczek. Spiker przedstawił plan uroczystości. Grupa śpiewacza Gronie miała wnieść bohatera na rękach na estradę. Zadaniem publiczności było podnieść w górę kciuki, tak jak to robi Adam po udanych skokach, i ukłonić się nisko, też naśladując mistrza. Ktoś z tłumu upomniał się o telemark, ale spiker ostrzegł, że podłoże jest śliskie i o kontuzję nietrudno. O 8.30 ryknęły strażackie syreny i odegrano fanfary powitalne na puzonie. Mistrz zajechał na rynek. Tłum falował. Przy estradzie zrobił się tłok i o wnoszeniu Adama nie było mowy. Tyle że młodzież z klubu sportowego zrobiła szpaler z nart, pod którym Adam oraz pozostali członkowie ekipy przemaszerowali, zanim weszli na scenę. Przemówienia były krótkie. Burmistrz Jan Poloczek dziękował i gratulował. Potem dziękował wszystkim mistrz. Szczególnie gorąco żonie, która cały czas w niego wierzyła. Trener Tajner oświadczył, że Adamowi starczy sił na wszystkie konkursy Pucharu Świata. W marcu zaplanowano pięć ostatnich i ktoś zaraz obliczył, że gdyby Adaś wygrał wszystkie, zgromadzi 1427 punktów i nikt nie zdoła mu wydrzeć kryształowej kuli. Kiedy zakończyły się mowy i wiwaty, bohaterowie przy dźwiękach pożegnalnych fanfar udali się na śniadanie do Domu Zdrojowego. Ciekawscy zaglądali do środka przez oszklone drzwi tarasowe, żeby sprawdzić, czy mistrzowi smakują jajka na bekonie. Spóźnialscy wciąż mieli nadzieję na autografy, ale zmęczony Małysz wyszedł tylnymi drzwiami i od razu pojechał do nowego domu. Za nim ruszyli fotoreporterzy. Kto nie marudził, zdołał uwiecznić przywitanie z psami i rozpakowywanie bagażu z auta, nim mistrz zniknął wewnątrz budynku. Małysz jak stal W domu rodzinnym Adama Małysza mieszkają jego rodzice, Ewa i Jan, babcia Helena Szturcowa oraz siostra Adama, Iwona, z mężem i dziećmi. Kiedyś miał tu swoje lokum także Jan Szturc, wujek Adama i jego pierwszy trener. Bo tradycje narciarskie w rodzinie naszego najlepszego skoczka sięgają wielu lat wstecz. Jego pradziadek był nawet właścicielem skoczni w Wiśle, której rekord wynosił 53 m. Mało kto dzisiaj pamięta, że Adam Małysz pierwszy raz wystartował w Pucharze Świata jako 16-latek, ale nie w skokach, tylko w kombinacji norweskiej. Zajął jednak dalekie miejsce. Rok później błysnął talentem i zdobył mistrzostwo kraju w skokach w gronie seniorów. Wujek Szturc opowiadał nieraz, że zawsze wierzył w sukces Adama, ale nie spodziewał się, że będzie tak ogromny. A o tym, jak Adam z Izą się poznali i pobrali – ona 19-latka, on o rok starszy – gazety pisały już wiele razy. Ślub wzięli w kościele ewangelickim, bo on jest tego wyznania. Iza jako katoliczka dostała dyspensę od biskupa, a to oznacza, że w świetle religii katolickiej też są mężem
Tagi:
Majka Lisińska-Kozioł
