Policja w Gołdapi w ciągu pół roku zabrała uczniom półtora kilograma narkotyków W ciągu ponad pół roku „Sklepowa” sprzedała tyle działek amfy lub maryśki, ilu jest mieszkańców Gołdapi. Kto tylko miał w kieszeni przynajmniej 10-15 zł, był mile widziany przez 33-letnią Beatę O., ksywa „Sklepowa”, bezrobotną mieszkankę jednego z bloków. Czasem w transakcjach zastępował ją mąż, choć podobno źle ze sobą żyli, a przyglądała się temu dwójka ich małych dzieci. Beata O. przyznała się prokuratorowi, że sprzedała w tym okresie co najmniej 450 gramów amfetaminy i 800 gramów marihuany. – To prawie 12 tys. porcji wartych około 77 tys. zł – mówi Artur Gryczko, zastępca prokuratora rejonowego w Olecku, który rozpracował tę sprawę wraz z gołdapskimi policjantami. Na tej podstawie przygotował dwa akty oskarżenia i skierował je do Sądu Rejonowego w Ełku i Sądu Okręgowego w Olsztynie. Policjanci, którzy wkroczyli do mieszkania Beaty O., byli dobrze przygotowani do akcji. Nie znaleźli co prawda dużej ilości narkotyków, lecz zaskoczyli „Sklepową” i jej klientów. – W trakcie przeszukania zjawiło się aż siedem osób, które chciały kupić działkę – mówi aspirant sztabowy Jerzy Kuprewicz, rzecznik prasowy gołdapskiej Komendy Powiatowej Policji. – Podejrzewaliśmy to małżeństwo od dawna, bo choć bezrobotni, żyli na wysokiej stopie, mieli niezły samochód. Lecz trudno było ich przyłapać. – Dzięki zasadzeniu się na Beatę O. mogliśmy rozpracować dilerską siatkę, która sięgała do Augustowa, a stamtąd ślad prowadzi do Warszawy – informuje prokurator Artur Gryczko i dodaje: – Trzeba pochwalić gołdapskich policjantów za sprawność, bo jest to sukces tak małej jednostki. Był moment, że musieli być jednocześnie w pięciu miejscach, prawie cała komenda. Beatę O. aresztowano. Wkrótce wyjawiła prokuratorowi, że towar sprowadza z Augustowa, a dostarczali go hurtowo Adam O. i Jakub. J. Okazało się też, że gołdapianie to tylko leszcze, jak mówi prok. Gryczko. Wśród miejscowych podejrzanych o handel i używanie narkotyków przeważała młodzież, np. 18-letni Karol A., uczeń pracujący w kawiarence internetowej. Beacie O. pomagali sprowadzać towar mieszkańcy Augustowa, z którymi skontaktował ją jej krewny. W sumie zarzuty postawiono 15 osobom, zapobiegawczo aresztowano 11. Miejsca są znane W miasteczku nikogo nie dziwi, że pytam o narkotyki, bo powszechnie znane są miejsca, gdzie w biały dzień kręcą się młodzi ludzie, do których podchodzą – na krótkie „cześć” – inni, często wagarowicze. Zwykle są to małolaty w wieku gimnazjalnym. Najprawdopodobniej wtedy dochodzi do transakcji. Takim miejscem są okolice ul. Partyzantów, prawie w centrum miasta, zwłaszcza w pobliżu salonu gier komputerowych, ponadto ul. Batorego, skąd blisko do szkół średnich: LO profilowanego i Zespołu Szkół Zawodowych. W tamtej okolicy, pod budynkiem zwanym powszechnie Kukuryku, także można spotkać znudzonych młodzieńców i ich klientów. Niektórzy wskazują na trzy kawiarenki internetowe, gdzie w sieci można zasięgnąć informacji, co i gdzie kupić, jakie rośliny uprawiać i jak je przerobić na chodliwy towar, by przeżyć odlot. Takim miejscem był też do niedawna (a może nadal jest?) park przy placu Zwycięstwa naprzeciwko ratusza, gdzie kwitnie handel towarami bez akcyzy. Ktoś to toleruje, bo wiadomo, że w Gołdapi i powiecie bezrobocie największe w kraju, rzędu 40%, większość dawno bez zasiłków. Chleb, zwykle nielegalny, daje pobliskie przejście do Gusiewa w Rosji, bo na pewno nie kilka niedużych, choć nowoczesnych zakładów na terenie podstrefy Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Gołdap wciąż nie może się pozbierać po likwidacji największego pracodawcy, jakim był przed laty Romincki Kombinat Rolny zatrudniający 1,5 tys. ludzi. – W Gołdapi nic się nie opłaca, nawet „mrówki” narzekają – mówi Małgorzata Banach z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, która na co dzień styka się z ludzkimi dramatami. Od niedawna miasto jest uzdrowiskiem i liczy na rozwój usług zdrowotnych i turystyki. Na razie pracuje jedno sanatorium Wital. Na placu Zwycięstwa niedaleko pomnika Polsko-Radzieckiego Braterstwa Broni jest duży parking, a obok przystanki PKS i postój taksówek. Ruch spory od wczesnego rana do późnego wieczora, więc jak odróżnić pasażerów od handlarzy? Młodzież jeździ na deskorolkach, umawia się na randki, pije „kulturalnie” piwo z puszek i butelek, rozmawia, śmieje się.
Tagi:
Kuba Jurecki
