Nadesłane do redakcji

Piotr Parandowski
Mitologia wspomnień
PIW, Warszawa 2008

\”Wszelka pamięć ludzka jest zbiorem mitów, one bowiem rodzą się w samym akcie poznania\”, czytamy we wspomnieniach Piotra Parandowskiego, będących drugą książką archeologa i reżysera, syna Jana Parandowskiego, autora niezapomnianych prac popularyzujących wiedzę o starożytności. Wspomnienia te dedykowane są rodzicom, a sięgają czasów dzieciństwa Piotra na warszawskiej Starej Ochocie, okresu studiów, następnie egzotycznych podróży po obszarze archeologicznym Syrii, Egiptu czy Sudanu i kręcenia filmów. Autor wplata w nie dygresje, anegdoty i historie, jakich próżno szukać w literaturze faktu, ale przede wszystkim zaludnia je postaciami znanych i ciekawych ludzi zaliczających się do kręgu przyjaciół i znajomych rodziny Parandowskich. Jednak szczególne miejsce w \”Mitologii wspomnień\” zajmują, oprócz matki i żony Ewy, \”znajome panie\”: Tuwimowa, Watowa, Iwaszkiewiczowa, Gałczyńska – to hołd złożony kobietom, których zabrakło w książce \”Nie ma, a jest\”.

Stanisław Kulon
Z ziemi polskiej do Polski
Wspomnienia 1939-1958
PIW, Warszawa 2008

Stanisław Kulon, wybitny rzeźbiarz i profesor Akademii Sztuk Pięknych, urodził się w 1930 r. na dawnych Kresach Wschodnich. W 1940 r. wraz z rodzicami i sześciorgiem rodzeństwa został deportowany przez Rosjan pod Ural. Katorżnicze warunki w obozach pracy były ponad siły jego rodziców i młodszych dzieci. Pozostałe przy życiu dzieci trafiły do rosyjskich sierocińców. Wspomnienia Stanisława Kulona, ilustrowane rysunkami i fotografiami z domowego archiwum, przywołują nie tylko te trudne chwile na zesłaniu, lecz także są pretekstem do barwnego odmalowania początków Polski Ludowej, odbudowy kraju ze zniszczeń wojennych, czasów stalinizmu i odwilży. \”Spisywałem to, co wiedziałem, jak widziałem, jak przeżywałem i odczuwałem\”, zaznacza w odautorskim komentarzu Stanisław Kulon. Ten autentyzm to ogromny walor wspomnień.