Dyktator Iraku bardziej bał się fanatycznych irańskich mułłów niż Stanów Zjednoczonych Ważne jest to, co ludzie będą o mnie myśleć za 500 lub za 1000 lat. Najważniejsze jest jednak, co pomyśli o mnie Bóg – powiedział Saddam Husajn agentowi FBI. W internecie opublikowane zostały protokoły z przesłuchań irackiego dyktatora. Dzięki nim możemy poznać poglądy, ideologię i wizję świata despoty obalonego w wyniku amerykańskiej interwencji. W obliczu szubienicy Saddam, wciąż uważający się za prezydenta Iraku, odpowiadał na pytania dotyczące broni masowej zagłady oraz wojen, które prowadził z Iranem, Kuwejtem i Stanami Zjednoczonymi. Husajn bardzo często powoływał się na Allaha, podkreślał też, że nie jest politykiem, lecz rewolucjonistą. Niektóre jego wypowiedzi świadczą o manii wielkości, inne jednak są zaskakująco logiczne i potwierdzają to, co wcześniej w sprawach Iraku głosili wytrawni komentatorzy. Saddam Husajn przez 24 lata żelazną ręką sprawował władzę. Był prezydentem, szefem rządu i najwyższym dowódcą sił zbrojnych. W ośmioletniej wyniszczającej wojnie z Iranem używał broni chemicznej. Armia dyktatora uśmierciła trującym gazem setki Kurdów. W marcu 2003 r. Stany Zjednoczone dokonały inwazji na Irak. Prezydent George W. Bush twierdził, że jest ona konieczna, ponieważ Saddam ma broń masowego rażenia i utrzymuje kontakty z terrorystami z Al Kaidy, odpowiedzialnymi za zamachy na Nowy Jork i Waszyngton. W kwietniu 2003 r. Amerykanie zdobyli Bagdad. Nie odnaleźli w Iraku broni masowej zagłady ani żadnych dowodów na kontakty Saddamowskiego reżimu z Al Kaidą. W wywiadzie dla telewizji ABC prezydent Bush żalił się później, że służby specjalne Stanów Zjednoczonych zawiodły w Iraku. Trzeba jednak podkreślić, że amerykański wywiad dostarczał takich informacji na temat rzekomego zagrożenia ze strony Iraku, jakich oczekiwał Biały Dom. Dyktator ukrywał się aż do grudnia 2003 r., kiedy został schwytany przez żołnierzy piechoty morskiej USA w podziemnej kryjówce pod Tikritem. Skazany na śmierć przez iracki sąd za wymordowanie 148 szyitów, 30 grudnia 2006 r. zginął na szubienicy. Przedtem Amerykanie więzili Saddama w celi na terenie międzynarodowego lotniska w Bagdadzie. Obalonego despotę nazwali „zatrzymanym wysokiej wartości nr 1” (High Value Detainee 1). Saddama przesłuchiwał mówiący po arabsku agent FBI George Piro. Od 7 lutego do 1 maja 2004 r. przeprowadził 20 oficjalnych przesłuchań, oprócz tego do 28 czerwca 2004 r. odbył z Saddamem pięć „nieformalnych rozmów”. Piro opowiadał, że w trakcie przesłuchań sam siadał od strony drzwi, dyktator zaś musiał siedzieć plecami do ściany, tak aby patrząc na agenta odgradzającego go od wyjścia, uświadamiał sobie beznadziejność swojej sytuacji, nie stosowano jednak żadnych metod wymuszania zeznań. Protokoły przesłuchań zostały ujawnione na żądanie National Security Archive (Archiwum Bezpieczeństwa Narodowego), które jest pozarządowym instytutem badawczym. Dyrektorzy Archiwum powołali się na ustawę o wolności informacji, a odtajnione protokoły, obejmujące około 100 stron, umieścili na swej stronie internetowej. W większości dokumentów FBI dokonało tylko niewielkich zaczernień, jedynie protokół ostatniego formalnego przesłuchania został utajniony. Prawdopodobnie ocenzurowane fragmenty zawierały wypowiedzi Saddama na temat skomplikowanych kontaktów Stanów Zjednoczonych z Irakiem, np. udziału CIA w zamachu stanu, który umożliwił Saddamowskiej partii Baas zdobycie władzy w Bagdadzie. Saddam chwalił się osiągnięciami swych rządów. Za największe uznał zdobycze socjalne dla narodu irackiego, upaństwowienie zasobów ropy naftowej oraz wsparcie udzielone państwom arabskim w wojnie z Izraelem w 1973 r. Trzeba przyznać, że po upaństwowieniu przemysłu naftowego poziom życia w Iraku wzrósł, później jednak Saddam rozpoczął wojnę z Iranem, która wyniszczyła kraj, a w 1990 r. zdobył Kuwejt, co pociągnęło za sobą interwencję zbrojną USA i ich sojuszników i druzgoczącą klęskę armii dyktatora. Husajn przyznał, że osobiście wydał rozkaz zaatakowania Izraela rakietami Scud podczas wojny o Kuwejt w 1991 r. Zrobił to, ponieważ uważał państwo żydowskie za sprawcę wszelkich problemów Iraku, a także wszystkich Arabów. Miał również nadzieję, że jeśli Izrael dozna strat i szkód, Stany Zjednoczone zaprzestaną wojny. Dyktator zapewniał, że Irak zastosował się do rezolucji ONZ, która zakończyła wojnę o Kuwejt, i zniszczył całą broń biologiczną i chemiczną. Podkreślał, że po 1991 r. Irak nie miał
Tagi:
Krzysztof Kęciek
