Wojciech Młynarski – czarujący intrygant

Wojciech Młynarski – czarujący intrygant

CHARAKTER (Z) PISMA Fascynuje sprawną mentalnością. Lubi manipulować zza kulis. Na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie sympatycznego i układnego w towarzystwie intelektualisty. Szlachetny, acz pełen dysonansów – niepokoi czymś enigmatycznym, zagadkowym… jak gdyby wiele tajemnic ukrywał. W szarej rzeczywistości bywa niełatwy we współżyciu. Agresywny, wytrwały, zawzięty, zadziorny i uparty – w działaniach wykazuje odwagę i ognisty entuzjazm. Siła woli jest nierozerwalnie związana z sukcesem. Tę cechę charakteru łatwo zauważyć w piśmie, zwłaszcza w sposobie przekreślania liter „t” i „ł”. Osoby słabej woli przekreślają je cienko, delikatnie, anemicznie, a nawet czasami w sposób trudny do zauważenia. Przeciwnie, ludzie obdarzeni żelazną, niezłomną wolą przekreślają laski tych liter w sposób twardy, zdecydowany i silny – mocno oraz pewnie przyciskając pióro do papieru. Pan Młynarski, oprócz wielu cech związanych z dużą siłą woli (np.: „t” w słowie „Czytelników”), ujawnił też, zwłaszcza w autografie, wybitne skłonności przywódcze, żądzę rozkazywania, despotyzm, brutalność i skłonność do stosowania przemocy. Znakami tego są m.in. zbyt wysoko postawione przekreślenie litery „ł” i laska litery „y” w formie trójkąta w nazwisku. Share this:FacebookXTwitterTelegramWhatsAppEmailPrint

Ten artykuł przeczytasz do końca tylko z aktywną subskrypcją cyfrową.
Aby uzyskać dostęp, należy zakupić jeden z dostępnych pakietów:
Dostęp na 1 miesiąc do archiwum Przeglądu lub Dostęp na 12 miesięcy do archiwum Przeglądu
Porównaj dostępne pakiety
Wydanie: 2001, 37/2001

Kategorie: Sylwetki
Tagi: Jerzy Danton